Калі табе ўначы не спіцца,
Можа гэта проста я сумую…
На адлегласці больш за дзесяць
Метраў я пачынаю сумаваць
Без цябе. Гэта проста хвароба,
І лекаем тут выступае час.
Ён паважна падыходзіць
І крадзе ў мяне цябе, цябе,
Які, напэўна, і не здагадваўся,
Што некалі мне належыў…
Але гэта толькі размовы пра
Магчымыя дасягненні медыцыны,
Якая дагэтуль не мае сродкаў
Лячыць закаханых, якія не
Адчуваюць сябе хворымі.
І таму я зараз проста сумую
На адлегласці больш за дзесяць
Метраў…
Накатила предновогодняя хандра... И не хочется праздника. И не пишется...
Да, именно так: для современной полноценной женщины
Комментарии
Цудоўны верш
Дзякуй )))
Белый стих

))) Другие не получаются - начинаю следить за ритмом - размером... Какоето искуственное рождение в итоге )